Sözde Kızlar

Mütareke yıllarında babası Yunanlılar tarafından casus diye yakalanan Mebrure'nin İstanbul'a kaçışı ve kendini Şişli'deki bir köşkte akrabaları arasında bulduktan sonra yaşadıklarının öyküsü, Sözde Kızlar'da bir toplumun yaşadığı ahlaki bunalımın can çekişleriyle şekilleniyor. Peyami Safa'nın farklı yaşam tarzlarını kültürleri ince ayrıntılarla anlatmadaki ustalığı iyi ve kötü kavramların kesin çizgisiyle belirleniyor. İyliğin, saflığın simgesi Mebrure'nin karşısında kurnazlığın, dalavericiliğin, kötülüğün temsilcileri Nevin, Behiç, Belma... Bir dönemin toplumsal tablosu her dönemde kendine bir yer bulup, "bugünkü" bir fotoğrafın içinden yansıyabilir mi? Peyami Safa'nın eserleri, bu soruyu koşulsuz bir "evet"le karşılıyor. Şehirler, yaşam tarzları, görünüşler ne kadar değişse de semtlere işleyen ruh, insanın zayıflıkları, beklentileri, yanılgıları hep aynı kalıyor! (Arka kapak yazısından)