Şeker Kutusu

Selami Bey aradığı yüksekliği bulduğu gibi, aradığı balkonu da bulmuştu. Şatodaki balkondan denizin bir koyu, daracık bir balıkçı barınağı görünüyordu ama, buradan Karadeniz tümüyle görünüyordu. ()
Gelgelelim insanları balkonlarıyla baş başa bırakmıyorlardı ki Bir gün takvimin yapraklarından bir sayı okudular radyolarda, televizyonlarda Karşı yıkık yapının duvarına da bir pankart asıldı.
Balkonlara çıkmayın, tarayacağız.
Bu kadar açık değildi bu bildiri ama özetle bu anlam çıkıyordu.
Peki dedi Selami Bey, Tüm balkonlar, yüksek yapılar, gökdelenler, şatolar, villalar tek katlı bile olsa sizin olsun.
Alıp götürdüler bir gün. Döndüğünde duvarda çakılı duran planla birlikte taksitleri ödenmiş arsayı da satışa çıkarmak zorunda kalmıştı. Artık ne villa arıyordu, ne gökdelen Kupkuru özgürlüktü aradığı. Ne tepe, ne yokuş, ne merdiven Düz ayak bir yaşam. Bugüne kadar gökdelenlerden, doruklardan bakmak isteyen Selami Bey yükseklerden bakınca çok şeyler göreceğini sandığı için aldandığını anlıyordu artık, yine anlıyordu ki aşağılardan yukarılara bakanlar da çok şeyler görebilirlerdi. Elverir ki insanın nerden baktığını iyi bilmesi gerekirdi. Yükseklerden bakanların çoğunun gerçekleri göremediği de başka bir gerçekti.