Aşk-ı Kıyamet; Ölmek İçin Fazla Güzelsin

Sevgi İçin Yaşa Onun İçin Ol Ve Öl Ölmek İçin Fazla Güzelsin... Ne beyazın içindeki var olan siyahın, ne de siyahın içinde kaybolan beyazın hikâyesiydi bu. Renkler ya siyahtı, ya beyazdı, kimi zamansa gri. Aşkın farklı bedenlerde ve farklı renklerde dile geliş hâliydi. Kıyametin içindeki aşkın var olma çabasının hikâyesiydi belki de... Aşkın en hâli, aşkın kıyamet hâliydi... Hikâyemizin kahramanları olan bu gençler değil miydi, girdikleri her savaşı kaybettikten sonra yine kendilerini aşka teslim edenler? Kader örmüştü belki ağlarını... Kim bilebilirdi ki? Belki de kader denen şey yoktu? Ya da vardı... Hz. Âdem yaratıldığında, Tanrı onun kaburga kemiğinden Hz. Havva'yı yaratmıştı. Belki Azra da Arda'nın kaburga kemiğinden yaratılmış aynı bedenden çıkan beden ve ruh eşiydi. Peki onlar ölene kadar birbirlerine bağlı kalmayı başarabilecekler miydi?