Sarat - 2

”Vay deli oğlan sonunda dediğini yaptın muradına erdin öyle mi?” dedi. Esma'nın yanakları al al olmuş utanmıştı. “Öyle oldu dayı” dedim. “Kul kaderini yaşar oğlum, hadi girin bakalım içeriye” dedi. Dayımın bizi içeriye buyur etmesi ile birlikte içeriye girdik, köşede duran yamalı yeşil minderin üzerine diz çöktük. Esma elindeki bohçasını bir kenara bırakmıştı ama diğer elinde sıkı sıkı tuttuğu şeyi bir türlü bırakmıyordu elinden. Bunca saattir elinden hiç bırakmadığı şey neydi ben de merak etmiştim doğrusu “Bu ney Esma'm?” dedim. “Bunun ne olduğunu bilmiyor musun yoksa?” “Hayır” dedim. “Anam çeyizime almıştı. SARAT bu, evlendiğimizde sen tarlalarımızı ekip, biçeceksin ben de tarlalarımızdan çıkan mahsulü bu SARAT ile eleyeceğim” dedi… Çok hoşuma gitmişti Esma'nın bu sözleri hafiften gülümseyip başımı Esma'ya doğru çevirdim ikimiz de için için gülmeye başlamıştık. Sarat 1 ile başlayan Bekir'in zorlu hayat mücadelesini, Sarat 2 ile değerli yazar Eyyup Ceran'ın masalsı anlatımıyla bir solukta okuyacaksınız.