O Beşeriyete Ne Öğretti

O'nun gönlünde ne vardı? •O'nun gönlünde; hidâyet bekleyen insanlık vardı. •O'nun gönlünde; takvâya eriştirilecek ümmet vardı... •O'nun gönlünde; dertlerine derman olunacak garipler, mazlumlar, kimsesizler ve yetimler vardı. Çünkü; O'nun âlemlere rahmet olan gönlü, uçsuz bucaksız bir cihan gibiydi. Bütün mahlûkat o gönlün derûnundaydı. Kezâ; O sav bir yağmur gibiydi; bütün ücrâları bile yeşertiyordu. O sav bir güneş gibiydi; bütün kuytuları bile aydınlatıyordu. Bu dâvâda; Ömür boyu Rasûlullah sav Efendimiz, hiç tatil yapmadı. Bir ağacın altında istirahat edeyim demedi. Çünkü O sav; •Açları doyurmakla açlığını unutur, mânen doyardı. •Fakirlerin derdine derman olmakla ferahlardı. •Hidâyetlere ve takvâya vesile olmakla, huzur bulurdu.