Yedi Uyurlar; Lafzalı Nuri'nin Ashâb-ı Kehf Manzumesi

Böylece, insanların onları bulmalarını sağladık ki Allah'ın sözünün gerçek olduğunu ve kıyametin kopmasından şüphe edilmeyeceğini bilsinler. Karanlığa taş atanlar gibi 'Mağara ehli üçtür, dördüncüsü köpekleridir.' derler Veya 'Beştir, altıncısı köpekleridir.' derler. Yahut 'Yedidir, sekizincileri köpekleridir.' derler 'Onların sayısını en iyi bilen Rabb'imdir' de. Onlar mağarada üç yüz sene eğleşirler. Buna dokuz daha kattılar. Onların ne kadar kaldırlarını en iyi Allah bilir, de (Kuranı Kerim / Keyf Suresi)" Yedi Uyurlar olarak da bilinen Ashab-ı Kehf kıssası farklı din ve kültürlerde kendisine yer bulan bir anlatıdır. Bu durum iki farklı bakış açısıyla değerlendirilebilir. Öncelikle çeşitli kültürel etkileşimler neticesinde kesin menşei şu an için tespit edilemeyen bir hikayenin pek çok kavim tarafından güzel bulunarak tedahül edildiği düşünülebilir. Diğer yandan insanları doğruya sevk ve teşvik eden ilahi telkinlerin hep aynı yolu izlediği düşünülebilir. Kuran-ı Kerim'de de kendisine yer bulan bu anlatı, aslında uyumaya değil, dirilişe ve yeniden doğuşa işaret etmektedir. Tarih boyunca pek çok sanatkarı etkileyen bu hikayeyi bir de Lafzalı Nuri'den dinleyin.