Her Şey Aşk’a Türlü Olabilirdi

Güzel İnsan Bu satırlar salıverdiğim güvercinler olsun Önce ellerine ve dahi gönlüne dokunsun Güneş kundakta iken göğe mıhlanan ay ilham olsun Karanlıkların yolduğu yaralarım var Yüzündeki aydınlık ile kabuğuna kavuşsun Koynunda piramit saklayan cimri bir mağaraya kısıldım Çölüne söylede musluğuna üflesin Kirpiklerim neminle buluşsun Yanaklarımda kırmızı kuraklık büyüme çağını yaşıyor Şiirimin ilk satırına gözlerini çakıver susuzluğum tutuşsun Çöz bütün ıslanan yağmurların bağını Keçeleşen heveslerim Dallarında sevap büyüyen pıtraklı azaba tutunsun Şiirime amin demeyip üstüne toprak atarsan eğer Bayram sabahı rüyalarının içine içine gölgeler sokulsun Bir kulağımdan diğerine tüy sesinden köprüler kurulsun Hatıralarını unuturken bakışlarımı sakla Aklında bulunsun