Diwarname

Helbestên Reşo Ronahî, nêviyê pir li Xerîbiyê û li Stenbolê hatine nivîsandin. Ji ber bandora karê wî hinekî jî rewşa zarokên bê dê û bav û nêrîna civakê li wan di helbestên wî de xwe daye der. Reşo Ronahî di dawiya salên 1980'yî de li Licê ya navçeya Amedê hatiye dinyayê. Dibistana seretayî û lîseyê li Amedê, zanîngehê li bajarê Aydinê kuta kir. Sê salan di saziyên dewletê de li ser rehabîlîtekirina zarokên kuçeyan xebitî. Piştî wan sê salan dev ji karmendiyê berda û vegeriya Amedê. Niha li Amedê, li ser trawma û rehabîlîtasyonê dixebite. Û gav dihat Xwarin dihat ber devê me Şîvên me kînên tehmsarkî Şîvên me dexesiyên tehmsarkî Şîvên me bindestiyên tehmsarkî Û şîvên me binpêbûyînên tehmsarkî Em bi wan şîvan mezin bûn Em bi wan şîvan har û hêc bûn Me xwar û nekir der Lê niha di vê xortaniyê de Bi ulqeulq Di dev û pozên me re Di çavên me re tên der (...)