Bir Güfte Mecmuası ;Mecmû’atü’l-Letâ’if Sandukatü’l-Ma’ârif

Güfte mecmuaları kadim mûsikȋ tarihimiz için önemli kaynakların başında gelmektedir. Bu mecmualar yazıldığı dönemde revaçta olan makamlar, usuller ve formlar hakkında fikir verirken bestekârlar ve güfte sahipleriyle ilgili kıymetli bilgiler de içermektedir. Bu tür eserler güftelerin doğru şekillerini karşılaştırarak sağlam metinler oluşturmada kolaylık sağlamaktadır. Mûsikȋ ile edebiyat arasındaki güçlü ilişki divan şairlerinin hangi makamlarda şiirlerinin bestelendiğine bakılarak rahatlıkla tespit edilebilir. Kimi şairlerin mûsikȋ ile ilgili kavramları şiirlerinde sıklıkla kullandıkları görülmektedir. İşret meclisleri daha çok mûsikȋ ile şiirin iç içe icra edildiği müstesna ortamlar olarak bilinmektedir. Güfte mecmuaları dinȋ ve din dışı muhtevalı zengin bir literatüre sahiptir. Sadece Türkçe değil, Farsça ve Arapça güftelerin de yer aldığı bu mecmualarda dinȋ mûsikȋnin her formunda eserlerin bulunduğu görülmektedir. Manzum ve matbu şeklinde olabilen güfte mecmuaları üzerine onlarca akademik tez çalışması yapılmıştır. Mecmuaların son birkaç yüzyılda sayısı artmıştır. Özellikle 18 ve 19 yüzyılda güfte mecmuası sayısının arttığı görülmekte, mecmualarda aynı güftelere rastlanılmaktadır. Güfte mecmuaları üzerine genellikle yüksek lisans seviyesinde ve aruz bilgisine tam olarak hâkim olmayan öğrenciler tarafından çalışmalar yapılmış, bu durum metin okumalarındaki hataları beraberinde getirmiştir. Kanaatimizce güfte mecmualarının divan edebiyatı alanında çalışma yapan akademisyenlerce okunması ve incelenmesi -bu çalışmada yaptığımız gibi- müzik alanının uzmanlarından destek alınması daha sağlıklı sonuçlar verecektir.