Karaçaylar; Tarih-Kültür-İnanç-Uygulama

Karaçayların anayurtları, Kafkasya'nın en yüksek dağı olan Elbruz Dağı etekleridir. 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren hem Rusların baskısı hem de dinî, ekonomik, sosyal ve siyasi nedenlerle Kafkasya'dan dünyanın değişik yerlerine göç eden/ettirilen Karaçayların bir kısmı da uzun bir göç yolculuğundan sonra Tokat iline yerleşmiştir. Kitapta Tokat il sınırları içinde (Tokat, Turhal, Arapacıkaraçay köyü ve Çilehane köyü) yaşayan Karaçayların etnik kökenleri, tarihî süreçleri ve Kafkasya'dan Anadolu'ya göçleri hakkındaki genel bilgilerin ardından; doğum, evlenme, ölüm, su, ateş, ağaç, yağmur, hayvanlar, cinler, nazar-büyü, fal uygulamaları, halk hekimliği, uğur-uğursuzluk, kutsal zaman ve ziyaret yerleri gibi hayatın hemen her alanı ile ilgili halk inanış ve uygulamaları alan araştırması titizliğiyle tespit edilmiş; bu inanç ve uygulamaların başka hangi dinlerde, milletlerde, boylarda ve yörelerde görüldüğü; etkileşimlerin olup olmadığı, hangi amaçla uygulandığı/kaynağının ne olduğu Dinler Tarihi açısından objektif olarak değerlendirilmiştir.