Yeşeren Bir Düşünüz Olsun

Hami Dede evlerinin önündeki oturakta oturuyordu. Yorgun gözlerle bahçedekiağaçlara baktı bir süre. Bazı ağaçların kurumuş dallarını görüp hayıflandı. Sonra da azileride oyun oynayan torunları Ahmed İle Mahmud'u seyretmeye başladı.Onları yanına çağırdı.Her iki torunu da dedelerinin davetine koşarak geldiler. Hami Dede torunlarınınsaçlarını okşayıp yanına oturttu. Aksakalını sıvazlayarak önce ağaçları seyretti. Sonrada Ahmed İle Mahmud'a işaret ederek ağaçları torunlarına gösterdi. Çocuklar dedelerinin gösterdiği ağaçları seyredip bakıştılar.Hami Dede, ne demek istediğinin anlaşılmadığını fark etmişti.Gülümsedi,Sonra da bahçenin ağaçsız taraflarını gösterdi.Çocuklar Dedelerinin ne anlatmaya çalıştığını merak ediyorlardı.Sabırsızlanıyorlardı!Çocuklar dedelerinin ne demek istediğini anlamaya başlamışlardı. İkisi de dönüpbahçenin ağaçsız tarafına baktılar. Akıllarından buraların da ağaçlandırılması fikrigeçiyordu. Nasıl yapılacağını bilmediklerinden dedelerinin gözlerinin içine baktılar.İkisi de dedelerinin bilgili olduğunu düşünüyorlardı. Evet onlara göre dedeleri herşeyi bilirdi.Ahmed;Bu nasıl başarılırNasıl artacak sayıNerden fidan buluruzNe zaman dikim ayıDedi.Hami Dedenin mutluluğuna diyecek yoktu. Başladı anlatmaya şimdi bakın çocuklar güzel insanlar olun İyilik düşünün ki huzur, emniyet buluneserimizin okuyucularımıza ilham kaynağı olması temennisiyle…